ben bir eşeğim!

2006...mersin-tarsus'ta bir köy okulunda çalışıyordum.çocuklar o zamana değin hiç ''çocuk tiyatrosu'' izleme fırsatı bulamamışlar.bir şekilde katekulliye getirip bir oyun ayarladık.3 kişilik bir nasreddin hoca oyunu...minik kadrolu ekip geldiğinde söylenilenin aksine daha da mini mini bir haldeydiler.3 kişi olmaları gerekirken 2 kişi gelmişlerdi,karakaçan'ı canlandıran bayan oyuncu hastalığı sebebi ile katılamamıştı...

ne yapılabilir ne edilebilir diye düşünülürken nasreddin hoca'yı oynayan oyuncunun gözlerini yüzümde hissettim,sonrası zaten ''yok ben değil duygu olsun,benim karakaçan kostümü fobim var...'' allem kullem etmeler sonrası ''eğitim için gözlerimi kaparım vazifemi yaparım o zaman'' deyip giyiverdim kostümü üzerime.

ne yalan söyleyeyim pek bir keyifliydi.ekiplerine katılıp katılamayacağımı bile sordular.kpss belasını anlatarak pek mümkün görünmediğini dile getirdim.güzel bir deneyim oldu evet,üniversitede aldığım tiyatro ve drama derslerinin faydasını gördüm evet amaaaa şu final sahnesinde gülşen kişisinin ''ya tutarsa'' adlı parçasına eşlik hadisesi olmasaydı...ah o olmasaydı...