senin annen bir garipti yavrum!

boş vakitlerimde bol bol fotoğraflara bakar,çektiğimiz videoları izlerim ben sayın okur.bugün yine böyle klasörler arasında gezinirken 2001 yılında yapılan ankara gezisinden şu kareyi gördüm:
lise bittiğinde 5.00 üzerinden 4.98 ortalamam vardı benim kaşlı,gözlü okurum.''inek'' diye tabir edilen bir öğrenci idim ben.ancak inekliğim gözlerimden anlaşılmasın diye böyle yollara başvururdum işte fotoğraf karelerinde.sol tarafımda oturan a.p. çok içine kapanık bir arkadaşımızdı.bazen kazağının içine kaçmış olarak bulurduk kendisini.amaçlarımız farklı olsa da kamuflaj biçimlerimiz aynıydı onunla.fakat a.p'nin sol omzunun üstünde beliren ş.p. kusursuz bir hayatı varken kendini fotoğraf karelerinde ''yanlışlıkla fotoğrafta görünmüş sıçan insan'' olarak kamufle etmeye çalışıp iyice dikkatleri üzerinde yoğunlaştırırdı.herkesin stili kendine der,birbirimizi böyle kabul ederdik.

neyse...

benim asıl demek istediğim ileride bir çocuğum olduğunda,daha da ileride bu yavrucak ilkokula başladığında hayat bilgisi dersleri olacak.bu hayat bilgisi derslerinde ''aile şeması'',''soy ağacı'' konulu performans görevleri olacak.bu hazırladığı sunuları görsel unsurlarla destekleyecek(anne fotoğrafı,baba fotoğrafı,dede,anneanne,babaanne,büyükbaba vs).yavruya ben '' benim yerime bir şebek fotoğrafı bul yapıştır daha usturuplu olacak çocuğum'' desem; çocuğumun psikolojisi bozulacak,etkinliğini saçma sapan yaptığı hissine kapılıp ders performansı düşecek,dalga geçilecek,ezilecek büzülecek vs.öğretmeni eşim için ''yahu bu adam nasıl bir zevk sahibiymiş?'' diye içinden geçirecek.benimle bağlantısı olan ve o şemada yer alan tüm insanlara gülerek bakacak vs.vs...

şu yüzlerce fotoğraf arasında bir tane olsun çıkmaz mı çocuğun ödevinde kullanabileceği bi fotoğraf ? sordum sarı çiçee  ''cevab veremedi''.